zaterdag 5 september 2015

Vertrek uit Santiago de Compostela

Gisterenavond voor de tweede keer naar de mis. Bingo, nu met het zwierende wierrookvat. Helaas geen plek meer voor ons op de bankjes ondanks dat we een uur voor aanvang aanwezig waren. We waren onder de indruk van het gezwaai, het enorm hoge plafond werd bijna aangetikt! Nog lekkere tapas met een wijntje als afsluiting en dan terug naar ons klooster. De volgende ochtend weer op de fiets richting vliegveld. De gps lijdt ons nog even over een bospad wat niet te fietsen was maar al snel komt er weer asfalt. We ontmoeten nog de vele pelgrims die Santiago naderen. Op het vliegveld toch dozen geregeld en anderhalf uur bezig met de fietsen. Maar goed het past en nu nog even wachten op het inchecken. Vanmorgen nog even overwogen terug te fietsen, maar ja de baas geeft ons niet meer vrij dus we gaan vliegen, met Vueling.

Het fotoalbum van de reis.





vrijdag 4 september 2015

Laatste fietsdag

Van Melide naar Santiago, 70 km te gaan. Alle pelgrims vertrekken maar helaas wij kunnen niet weg want de bar van het pension is nog niet open. Geen telefoonnummer, de fietsen achter een gesloten garagedeur. Dan maar eerst een kop koffie elders. Lekker warm binnen, wifi erbij en het is oke. Bij terugkomst is de bar open, afrekenen, fietsen ophalen en opladen en om 10.00 uur beginnen we aan de laatste kilometers. Prachtig landschap, rustige wegen maar wel veel klimmetjes tot 10% en die vallen zwaar. Om twee uur fietsen we Santiago binnen. Eerst nog een hap eten op een terras en dan op weg naar het oude centrum, de kathedraal. Daar is de verwachte drukte, muziek, feestende pelgrims, een vrolijke uitgelaten stemming. We worden meteen aangesproken door een gisteren gearriveerd Nederlands echtpaar dat voor ons aan heeft gefietst. Later zien we nog een nl-Santos- tandem van een ander nl stel waarvan we onderweg al hadden gehoord. Het compostelaat kan vlotjes opgehaald worden, nog een paar fotos en we zoeken Hospederia Via Lucis, ons plekje voor de komende twee dagen op.
We zijn vier weken verder, 2750 km afgelegd, twee rustdagen. Het lijkt lang geleden dat we uit Haarlem zijn vertrokken. Veel belevenissen, veel gezien, veel ontmoetingen. Nu tijd om de indrukken wat op ons in te laten werken.




Dag 27

Vandaag was geen topper. Drukke wegen, of veel nep-pelgrims(uit de bus gezet, dagrugzakje) Het was koud, Harmien de lange fietsbroek voor het eerst aan. En ach de vermoeidheid speelt natuurlijk ook mee. Ondanks dat toch weer 92 km. We ruiken Santiago! In Melide een pension gedaan. Vroeg het bed in met veel eten en bijsnurken.


dinsdag 1 september 2015

Haarlem-Santiago, niet te missen


























Dag 26

Voor ons doen laat op pad, 10.00 uur. Nog door de binnenstad van Ponferrada gegaan, met kasteel, koffie op terras, stempels gehaald en door naar Villafranca del Bierzo. Redelijk ontspannen fietsen met wat kleine klimmetjes. Weer terrassen, heerlijke cappuccino en een broodje en weer stempelen beginnen we aan de pas de Pedrafita do Cebreio. Een behoorlijke klim naar 1337 meter met flinke perentages van o.a. 10 %. We dalen vlot af naar Triacastella. Na 85km besluiten we de tent op te zetten bij een albergue. We zijn de enige fietsers en kampeerders tussen de wandelaars. Vanavond koelt het snel af, we zitten nog op hoogte.




maandag 31 augustus 2015

Dag 25

Vanmorgen vroeg vetrokken van de camping in Hospital de Orbigo. Ditmaal zonder ontbijt. We beginnen op koffie en een mueslireep. We trappen door naar Astorga, picknicken er en genieten van mooie kerken. O.a. Van Gaudi. De Ziverroute sluit hier ook aan en het is het begin van de klim naar Cruz de Ferro. Harmien vliegt vooruit. Een Duitse pelgrim is verbaasd en maakt zich zorgen om het ego van Reinder. In Duitsland zou dit niet mogelijk zijn. Hijzelf doet etapes van 30 tot 40 km, vanuit Duitsland. Ver boven het gemiddelde van de pelgrims. En het was een evenbeeld van neef Siem. Bovenaan bij Cruz de Ferro leggen wij onze drie stenen, zwart, wit en grijs. Ylse Manon en Jesse of ying en yang met een grijstint. Het vertegenwoordigd een eeuwenoud monument, het is een bemoedigend teken voor de pelgrim dat je Santiago gaat halen. Symbolisch legt de pelgrim zijn last af door het werpen van een steen op de grote hoop. De huidige pelgrim houdt dit gebruik in ere als een stap in een nieuwe fase van zijn levensweg.
Daarna een spannende afdaling. Wij doen het met veel remmen en pauzes. De camping in Molinaseca is niet te vinden. We fietsen door naar Ponferrada. Ook hier geen camping, even overleggen en hup een heerlijk hotel genomen. Voor de laatste dagen in Compostela een mooi sfeervol hotel geboekt. We zijn 2500 km verder. We vinden het beiden jammer dat we gaan afronden.